Kryzys wieku średniego

Kryzys wieku średniego nie jest wymysłem, lecz prawdziwym problemem natury psychicznej, który jest udziałem zarówno kobiet jak i mężczyzn. Stan ten pojawia się zazwyczaj w okresie życia, w którym człowiek osiąga połowę z oczekiwanego przez siebie czasu życia. Ten czas podsumować częściej dotyka mężczyzn, zwłaszcza mających problemy zdrowotne, oraz będących „po przejściach”.
Kryzys wieku średniego nie pojawia się bez przyczyny. Zazwyczaj impulsem go wyzwalającym jest jakieś wydarzenie, nasilenie się dolegliwości chorobowych, zachodzące zmiany hormonalne w organizmie (menopauza u kobiet, andropauza u mężczyzn) czy śmierć bliskiej osoby. Kryzys wieku średniego nie powinien być utożsamiany z przekwitaniem. To okres przejściowy, w którym nasilać się mogą pewne symptomy psychiczne, takie jak: poczucie osamotnienia, apatia, przygnębienie, niezadowolenie z dotychczasowego życia, poszukiwanie nowych wrażeń (także seksualnych), niestabilność emocjonalna, depresja. Nie da się do końca określić objawów kryzysu wieku średniego – u każdego może on bowiem przebiegać inaczej, w różnym tempie oraz nasileniu symptomów. Efektem kryzysu może być przewartościowanie dotychczasowych hierarchii wartości, znajdujące odzwierciedlenie np. w zmianie partnera, pracy czy miejsca zamieszkania.
Jako, iż kryzys wieku średniego niesie ze sobą różnego rodzaju problemy psychiczne warto wiedzieć, co można zrobić, by je zawczasu załagodzić. Pomocna może być rozmowa z partnerem/partnerką, omówienie priorytetów, zrobienie bilansu. Przede wszystkim nie wolno jednak popadać w rozpacz czy negować dotychczasowych osiągnięć oraz słuszności dokonanych wyborów. Kryzys jest okresem przejściowym, co oznacza, że kiedyś się skończy. Dlatego nie warto pod wpływem chwili zmieniać całego swojego życia, każda decyzja powinna być przemyślana, i, jeśli to możliwe, przedyskutowana z ukochaną osobą (a nawet z terapeutą).